Afgelopen week

Dune logeerde van het weekend bij ons, we zijn natuurlijk naar het strand geweest. En Cash deelde zijn speeltjes met haar, ja dat is echte liefde!!







Afgelopen woensdag is Cash " geholpen", tja hoe zeg je dat een beetje aardig. Hij is dus gecastreerd. We hebben enorm getwijfeld en met veel mensen er over gesproken. Cash ging de laatste maanden namelijk heel lelijk doen tegen andere reutjes. Eerst alleen als hij aangelijnd was maar nu de afgelopen weken ook als hij los was. Wat ik ook doe, flinke ruk aan zn riem, of in zn nekvel grijpen, hij luistert dan totaal niet meer. Op de hondenclub in de kantine was het tijdens de zomercursus ook een paar keer flink raak. Wel vervelend maar de trainers konden het zien en zeiden dat ik hem moest afleiden met snoepjes en mn stem. Dit werkt opzich prima maar als ik even niet oplet dan.... GRrrrrr.
Uiteindelijk ben ik met onze dierenarts in overleg gegaan en nav wat ik vertelde adviseerde zij een castratie. Moeilijk hoor, in een gezond hondje gaan snijden. Maar goed toch besloten.
Woensdag om 1 uur konden we hem brengen en mochten we erbij blijven toen hij onder narcose werd gebracht, wat een rot gezicht is dat. Je hondje zakt in een diepe slaap en je moet hem dan achterlaten. Om 4 uur mochten we hem weer halen, wat een lange uren zijn dat. Om 2 uur ging de telefoon, ik schrok me rot, toch niet de dierenarts met een naar bericht, maar neee gelukkig niet het was een vriendin.
Met de auto hebben we hem opgehaald, de baas droeg hem, zn tongetje hing nog buitenboord die heb ik weer in zn mond gestopt. Hier ligt hij op zn kussen, net thuis. Het rose gaasje om zn pootje mochten we na een kwartiertje eraf halen, hier had de infuus in zn pootje gezeten.



Hij was nog erg suf van de narcose en bleef lekker op zn kussen liggen. Hij mocht als hij goed bij was al wat eten maar hij maakte totaal geen aanstalten om op te staan dus dat hebben we maar gelaten, zelfs drinken wat ik hem aanbood bij zn kussen hoefde hij niet.
Er zitten twee hechtingen op zn buik en daarom moet hij een pakje aan, zodat hij er niet aan kan gaan zitten bijten. Ik heb er twee gemaakt, een blauwe en een rose (oude t-shirts) zodat ik ze kan afwisselen tijdens de was. Cash vindt het allemaal prima en het maakt hem niets uit dat hij een leuk pakje aan heeft. Van de wond blijft hij redelijk af, soms moet ik even NEE zeggen en dan is het weer goed.
De eerste nacht heeft hij bij me in bed gelegen en was hij echt wel zielig, hij kroop steeds helemaal tegen me aan. De volgende ochtend was het gewoon weer de oude Cash. Echt ongelooflijk hoe snel hij hersteld. Hij at wat en kreeg nog een pijnstiller, liep zn normale ochtend wandeling met de baas. De rest van de dag heeft hij natuurlijk nog veel liggen slapen. Helaas voor Cash mag hij de eerste 4 dagen alleen aan de lijn uitgelaten worden en mag hij pas na 10 dagen weer zwemmen, dat is echt een straf voor hem. Maar goed we halen het wel weer in. Traplopen wordt ook ontraden dus de baas tilt hem steeds op en brengt hem naar boven of naar beneden. Cash vindt dit volgens mij een beetje onzinnig maar we blijven het maar even doen.
Vandaag, vrijdag, heb ik hem geen pijnstiller gegeven, hij is vrolijk en straalt niet uit dat hij pijn heeft dus ..






Omdat ik Cash nog niet alleen kan laten, ik ben toch bang dat hij aan zn hechtingen gaat zitten, heb ik extra tijd om te breien. Ik ben bezig met een trui voor mezelf, donker paars met een groen biesje. Het schiet al aardig op maar het is een heel project zo'n kabeltrui.