Ouwewijvenritje!

Vanmorgen samen met Cash naar de paarden geweest. M. was er al met haar twee hondjes. Het zijn twee lieve Schapendoesjes van beide zo rond de 14 jaar. Vroeger holde ze mee op het strand als we een ritje gingen maken, nu is dat helaas niet meer zo. Een stapritje redden ze nog wel maar draf, tolt of galop kunnen ze niet meer bijhouden dus dat doen we ook niet als ze mee gaan.
M. had de paardjes al gezadeld en Cash is dan door het dolle als hij door heeft dat hij mee mag met het rijden. (Soms sluit ik hem op in de stal, vindt hij stukken minder leuk ;-(
Maar vandaag had hij geluk, de meisjes waren er bij en dan gaan we altijd een ritje achter het weiland langs over het fietspad maken en dan kan Cash ook makkelijk mee. Het eerste stuk langs de weg even aan de lijn, wij lopen dan naast de paarden want met drie honden aangelijnd rijden wordt een beetje ingewikkeld.
Het is een fietspad wat tussen de weilanden loopt met slootjes en rietkragen. Nu zijn de rietkragen gekapt en de slootjes zijn uitgebaggerd dus eigenlijk is het een kale vlakte met hier en daar wat bosjes. Op de weilanden staan koeien, Cash heeft daar wel belangstelling voor mij blijft toch bij mij.
Gezellig kletsend reden we richting 't Woud, ja wij kunnen dat heel goed, kletsen en paardrijden is een favoriete bezigheid van ons beiden. Vlak bij 't Woud heb je een weilandje wat wat verscholen licht achter de bosjes en ja op het laatste moment zag ik dat er schapen op stonden. Cash liep voor ons uit en deed eerst of hij ze niet zag. Ik riep hem bij me en hij kwam maar in mijn stem had hij denk ik iets aparts gehoord want op eens had hij zo iets van oooh maar dat is leuk. Hij rende langs de slootkant met de schapen mee en ja die gingen hollen. Cash keek nog eens goed en ja plons hij sprong de sloot in en dook naar de overkant. Ik schrok me rot, ik zag al een schaap met een hartstilstand voor me. Wat nu, ik riep Cash maar die holde om de schapen heen en als een volleerd schapendrijver had hij ze allemaal in een kringentje gestuurd. Ik dacht als ik maar weg rij en net doe als of er niets aan de hand is en hem dan roep dan komt hij wel. Dus wij draaide de paarden om (een paar meter verder hadden we zowiezo gekeerd want dan begint de weg) en reden terug en ik riep" Cash kom". En ja wel hoor hij kwam ;-)) wat was ik blij, mn hart zat in mn keel.
Hij kwam heel stoer naast me lopen en vond dat hij het prima had gedaan.
De terugweg verliep weer soepeltjes, kletsen en een beetje genieten van de natuur om ons heen.